Maastricht, 28 mei 2021
Beste Guido,
Woensdagavond 26 mei maakte ik een sprongetje op de bank: het 8-uur Journaal opende met 3 aaneensluitende goed nieuws berichten! (Zie mijn blog “Nieuws van de Vooruitgang”)
Ervan uitgaande dat iedereen vooruit wil, dacht ik om hier en daar eens te gaan polsen hoe het staat met de vooruitgang in zijn/haar leven.
Een dik jaar geleden was jij een van de eersten aan wie ik een brief schreef. Nu hebben we elkaar daarna nog wel met enige regelmaat gesproken/gemailed, maar ik ben toch heel benieuwd hoe jij dit afgelopen jaar beleefd hebt.
Ik weet dat je een lelijke smak gemaakt hebt die nog lang nasleept. Hoe gaat het daarmee? Is er vooruitgang? En welke consequenties heeft deze val bijvoorbeeld voor je grote passie, het wielrennen?
Geloof jij (nog) in een maakbare samenleving Guido? De oproep die die 15 burgemeesters doen, om “van wieg tot baan” te investeren, gaat daar wel vanuit. Is dat een nieuwe koers, of een oude koers nieuw leven inblazen?
En hoe kijk jij vanaf een afstand naar de cultuursector? Of kun je die al helemaal niet meer zien, weggemoffeld als ze is door de overheid?
We gaan in ieder geval weer versoepelen, theaters mogen met de nodige beperkingen weer even open voordat ze de zomerstop induiken. Is zo’n zomerstop nou ook iets waar we vanaf moeten?
De terrassen zijn al open en de cafés volgen snel. De Tribunal heeft een nieuwe eigenaar, laten we die eens op de proef stellen.
Hartelijke groet,
Raf
Re: Maastricht, 29 mei 2021
Beste Raf,
De verschillende vragen die je in je brief stelt kan ik beantwoorden in één zin: Het gaat me goed.
Wanneer ik deze zin ontrafel, open plooi, deze zin haar geheim ontfutsel dan valt te lezen dat ik met plezier bij de Tribunal afspreek, dat ik jammer genoeg nog niet kan fietsen maar dat het herstel na mijn operatie goed verloopt.
Maar vooral dat de gedwongen rust, samenvallend met corona, mij duidelijk maakte dat een mens hoe dan ook, altijd weer moet proberen om kenbaar te maken wat het leven aan betekenis heeft.
Dus maakte ik de voorstelling: Het leven van Odille Blanc, gebaseerd op een boek van John Berger: Ver weg in Europa
Ik speelde deze voorstelling als dankbetuiging voor mensen die me steunden tijdens de afgelopen herstelperiode.
Alles coronaproof, een privé-voorstelling, met andere woorden voor twee hooguit vier mensen.
Tot mijn verbazing blijken mensen onder de indruk.
Niet enkel de voorstelling bleef mensen bij maar ook het feit dat we weer eens bij mekaar konden zijn werkte inspirerend en vooral het terug ervaren dat cultuur, dat een culturele productie (hoe klein en privé gebracht dan ook), dat een reflectie op wat er met ons en met de samenleving gaande is via een productie, energie gevend is, kleur geeft aan de dagen.
Vandaar dat het “me goed gaat”, beste Raf.
En de maakbare samenleving?
Het antwoord ligt eigenlijk opgeslagen in mijn voorstelling: kies voor het leven!
De oproep van de burgemeesters beschouw ik als hun terechte dagelijkse opdracht.
Mocht je, samen met Petra zin hebben om Het leven van Odille Blanc te willen zien, dan speel ik die voorstelling graag voor jullie.
Dat het jou ook goed gaat.
Groet
Guido
Naschrift: Mochten jullie ook interesse hebben in Het leven van Odille Blanc, neem dan contact op met Guido via gwevers@xs4all.nl