Eergisteren, de dag dat het Iron Man-circus neerstreek in Maastricht, werd onze Iron Lady 40 jaar!
Samefko, Helen en Nels stonden om 8 uur op de stoep met een heerlijk verrassingsontbijtje. Hoe mooi kan een verjaardag beginnen!
Niet zomaar een verjaardag overigens.
Nee, Petra is nu toegetreden tot de generatie “vrouwen in de 40”. De classy elegante vrouwen, die zichzelf kennen, die eerlijk zijn, die goed in hun vel zitten en zitten ze dat eens een dagje niet, dan kunnen ze dat heel goed relativeren. Vrouwen die niet van iedere mug een olifant maken.
Vrouwen die zelf op muggenjacht gaan ’s nachts, als de man te moe is om de ogen open te houden en als hij ze al open krijgt geen mug van een olifant kan onderscheiden zonder bril.
Vrouwen die niet klagen als de man wederom Ajax ziet stuntelen en foeterend moet constateren dat het ook dit seizoen niets wordt.
Nee, vrouwen in de 40 gaan dan gewoon wat anders doen. En vrouwen in de 40 hebben altijd wat te doen!
Petra is in korte tijd een meer dan gewaardeerd medewerkster bij het Expat Centre Maastricht geworden. Daarnaast heeft ze het hele communicatiecircus rondom de Iron Kids er ook nog even bij gedaan, een cursus Cambridge-Engels voor gevorderden (jawel) met goed resultaat afgesloten, PIMMA-nieuwsbrieven opgemaakt en rondgemailed, uiteraard vele kilometers gerend en gefietst en dat allemaal gecombineerd met het gezinsleven en het huishouden.
Een en ander culmineerde in de afgelopen tien dagen.
Eerst voor de officiële opening van het Holland Expat Centre South een mooi openingsprogramma in elkaar gedraaid met medewerking van onder anderen de Burgemeester en de Gouverneur, vervolgens dit hele weekend aan het rennen voor de Iron Man.
Vrijdagavond sloten we haar verjaardag af met de Iron Man Nightrun over 5 km door de binnenstad van Maastricht (voor het eerst trouwens dat we een babysit inschakelden: Michelle en Bob en dat ging fantastisch). Een mooie ontvangst op het stadhuis, waar Petra door haar collegae bij Maastricht Sport nog even allerhartelijkst in het zonnetje werd gezet met haar verjaardag en haar mooie werk. Vervolgens naar de Start. Opa, een aantal vrienden en ik renden mee en hielpen haar naar 28 minuten en 32 secondes, een nette tijd voor een vrouw in de 40. Daarna bleef het nog lang gezellig op een terras aan de Maas zodat we zowaar weer eens ná middernacht het bed inkropen.
Zaterdagochtend moest ze vroeg uit de veren voor de Iron Kids wedstrijden en vanochtend ging de wekker nog vroeger, om 5.45 uur! Omdat ze vannacht nog drie muggen doodmepte (tegen de 4e mug rond 01.00 uur vloekte ze “val dood, ik ben kapot” en deed haar oordoppen in) viel het opstaan zwaar, maar hey, ze is dan ook een vrouw in de 40. Om 10.00 uur even thuis, foto’s downloaden en doorsturen, nog 65 verjaardagsappjes beantwoorden waar ze vrijdag niet aan toegekomen was, hapje eten, met de dametjes spelen en om 12.30 uur weer op de fiets naar de finishlijn waar ze straks (tegen 15.00 uur) tien Iron Kids moet begeleiden die op hun beurt de winnaar en winnares van de Iron Man mogen begeleiden op hun laatste meters. Worstelen op de perstribune voor het beste plekje en de mooiste foto’s. Die weer appen, instagrammen, tweeten, facebooken, downloaden en rondsturen, zelfs tot in China waar de Chengdu Times belangstelling toont (geen flauwekul want Chengdu is partnerstad van Maastricht).
De laatste Iron Man wordt tegen middernacht verwacht, maar dan ligt Iron Lady allang op één oor.
De slaapkamerramen heb ik zojuist gesloten, net als de deur zodat ook de Balkonroute hermetisch is afgesloten. De tijd dat muggen vrij in en uit konden vliegen, is voorbij. Petra is een vrouw in de 40, heeft altijd wat te doen en haar slaap hard nodig!