Langparkeerders, hondenpoep en bomen

In de categorie "Ergernisjes in de straat", maandagochtend 08.20 uur.

In haar ochtendjas spurtte ze plots naar buiten. Op blote voeten! Die ochtendjas is kort, echt kort en eerlijk gezegd weet ik niet of ze er iets onder aan had. Het was trouwens slechts 2 graden vanochtend. Een grote Range Rover met Belgisch kenteken parkeerde voor onze deur. Er was een plekje vrij. En dat is een zeldzaamheid tegenwoordig.

De parkeervakken in onze straat zijn niet gereserveerd, dus iedereen mag daar parkeren. Dat is ook geen ramp, maar het wordt wel steeds vervelender als je met de weekendboodschappen dubbel moet parkeren om alles uit te laden en vervolgens verderop een plekje moet gaan zoeken, omdat er weer Duitse of Belgische auto een hele week of nog langer voor je deur geparkeerd staat. Het is al geruime tijd een ergernis hier, volle parkeervakken door langparkeerders. Een paar jaar geleden stond er een Duitser zowat drie maanden voor onze deur.

Sinds een paar maanden moet je betalen om te mogen parkeren in de straten om ons heen. Waar denk je dat het daardoor nog drukker is geworden? Juist. We -samen met vele andere wijkbewoners- hebben protest aangetekend bij de Gemeente. Graag betalen wij ook voor een ontheffing, maar omdat de gemeente de parkeerdruk blijkbaar na een paar metingen (nog) niet hoog genoeg vindt, wil ze daar niet aan en blijft het in onze straat vrij parkeren. Met als gevolg dat wij steeds een plekkie moeten zoeken verderop in straten bij buurtbewoners voor de deur die in hetzelfde schuitje zitten of ergens waar we dan nota bene ook nog eens moeten betalen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

"Ik ben student en ik kan dat lang parkeren niet betalen" zei de Belgische geschrokken terwijl ze haar koffers al uit de auto haalde. Een studente in een grote Range Rover... Nu kreeg ze echt de wind van voren.

Pas op. Kijk uit. Trap er niet in!

Aan de wandel in die afgelopen heerlijke voorjaarsvakantieweek regende het waarschuwingen tegen hondenpoep.

Het was me inderdaad al eerder opgevallen. In onze buurt liggen de laatste tijd opmerkelijk meer hondendrollen op de trottoirs. Nemen de hondenuitlaters het niet meer zo nauw met de poepzakjes? Nu lijkt me dat ook een van de minst prettige bijkomstigheden van het hebben van een hond. Dat je hem of haar moet uitlaten met steeds een voorraadje zakjes om de vers gedraaide drollen op te rapen, dat lauwwarme zakje een tijdje bij je te moeten dragen alvorens je een hondenuitwerpselbak tegenkomt om het in te deponeren. Maar dat is nu eenmaal voorschrift en dat hoort erbij. Voor ons allemaal daardoor heel fijn dat je nauwelijks nog in die troep trapt. Tot voor kort dus.

Het zou ook kunnen, zoals Petra opperde, dat er gewoon veel meer honden zijn tegenwoordig? Bijna iedereen heeft een hond. Sommigen voor de kinderen, want die vinden een hondje zo lief en kunnen zo blijven zeuren (net als die van ons, maar wij houden poot bij stuk), anderen juist omdat de kinderen het nest verlaten hebben. Moet ook iedereen zelf weten, maar ruim verdomme je hondentroep op. En in zo'n bak! We zagen nota bene in het veld een gevuld plastic zakje liggen, achteloos weggeslingerd, dat slaat toch helemaal nergens meer op. Laat hem/haar dan gewoon lekker in de natuur schijten, ik geloof niet dat honden schaamte kennen.

Afgelopen vrijdagochtend vroeg brak er een waterleiding iets hogerop in de straat waardoor onze kant van de straat zowat de hele dag geen water had. Gelukkig kon ik twee emmertjes water halen bij de overburen die niet getroffen waren, zodat de schilders, die deze week al het buiten houtwerk onder handen nemen, hun plassen in het toilet met een flinke scheut water konden verdunnen.

In de buurtapp verschenen al snel berichten dat zo'n leidingbreuk wel moest komen door de wortels van de bomen in onze straat.

We wonen in een lange rechte straat met aan onze kant hoge statige bomen. Die bomen zijn mooi, dat vooropgesteld, maar ze veroorzaken inderdaad de nodige overlast. Niet alleen omdat ze stuiven in het voorjaar waardoor er een geelgroen en bij regen glibberig tapijt op straat ligt of omdat de enorme hoeveelheid bladeren in het najaar onze dakgoten verstopt. Maar ook omdat de wortels het trottoir laten golven. Rollatorlopers struikelen over de opstaande trottoirtegels en stoepranden en als het regent veranderen de parkeerhavens in waterpoelen waardoor je natte voeten krijgt bij het in- of uitstappen.

Een buurvrouw mailde de gemeente hierover en informeerde naar mooie minder grote bomen die ter vervanging zouden kunnen dienen, want gelukkig zijn we het eens dat onze straat wel groen moet blijven: duurzaam en esthetisch verantwoord.

Het antwoord van Team Bomen Gemeente Maastricht kwam opmerkelijk snel. In een netjes geformuleerde mail legde het Team uit dat ze bomen alleen vervangen als die niet gezond zijn. Bomen zorgen voor groen en zijn goed voor onze gezondheid en beeldbepalend voor onze wijk. Desalniettemin beloofde het Team de situatie te beoordelen en maatregelen te nemen mocht dat nodig blijken. Ik vermoed dat ook Team Bomen Chat GPT heeft ontdekt en hoop dat ze nu hun energie steken in het beoordelen van situaties en in het duurzaam en esthetisch hoog te houden beeld van onze stad.

Esthetisch doorstaan die afgetrainde marathonbenen van Petra iedere mogelijke beoordeling. Dat zal dus niet de reden geweest zijn dat de Belgische studente uiteindelijk de benen nam (haar eigen), samen met haar koffers weer terug de auto in en haar parkeerheil elders zocht.

Mij sommeerde ze snel onze auto te gaan halen, terwijl zijzelf in ochtendjas en op blote voeten de parkeerplek vrijhield door nog drie zoekende bestuurders streng te gebaren door te rijden. Nadat onze auto op ons plekje stond, stoomde ze binnen achter de voordeur nog even na en sprong vervolgens monter onder de douche.

PS Natuurlijk zagen jullie graag een andere foto boven deze blog, maar dat vond zij niet zo'n goed idee. Daarom dit minder appetijtelijke plaatje. Toch bedankt voor het lezen.