Maastricht, 4 mei 2020
Beste Dr. Ludidi,
Onderbroken Vasten. Hoe langer ik hierover nadenk, hoe sterker deze term me aanspreekt in het kader van het nieuwe normaal. En dan doel ik niet alleen op uw onthoudingsidee zoals u dat voorschotelt in uw bestseller De Vastenmethode, maar ook als idee om straks de maatschappij te laten functioneren. Een vasten- en herstelperiode inlassen. Een periode waarin je lichaam de kans geeft zich te herstellen en een periode waarin je de aarde een kans geeft te herstellen van al onze smerige inmenging.
Hoe werkt dat nu precies, Dr? En als dit werkt voor het lichaam, zou het dan ook kunnen werken voor moedertje aarde? Zou het onze maatschappij helpen als we de economie verplichten een maand per jaar (ik noem maar even een periode) af te zien van productie?
Hoe moeilijk is het om onszelf consumptie te ontzeggen? Niet alleen voedsel maar ook ander uit de klauwen gelopen koopgedrag.
Zoals ik al eerder aangaf, ben ik inmiddels 2 kilo aangekomen. Dat is opmerkelijk omdat ik sinds mijn puberteit van constante gewichtigheid was. De gezamenlijke gezonde maar wel uitgebreide lunches die we in de afgelopen 7 weken dagelijks genieten zullen vast hebben bijgedragen, maar ik beweeg toch ook echt meer dan ik voorheen deed. Waar ik voorheen 4 x 8 uur week achter mijn bureautje zat, ren ik nu 1 a 2 x per week een kilometer of 10, we doen dagelijks een blokje om en trekken een paar keer per week met de dochters de natuur in. Ik zit veel minder want de twee laten geen moment voorbij om onze hulp in te roepen of om mee te spelen of gewoon om aandacht te trekken.
Gaat het om een nieuwe levensstijl die ons bewuster doet leven en langer gezond houdt?
Nu is twee kilo geen enkel probleem voor mij, ik kan het hebben, maar het zet me wel aan het denken. Hoe kan dat nu? Eet ik toch te veel? Of dus op de verkeerde tijden? En gaat het misschien wel om veel meer dan het kwijtraken van overtollig gewicht? Helpt het ook tegen onze andere welvaartsziektes? Gaat het om een nieuwe levensstijl die ons bewuster doet leven en langer gezond houdt? Onze katholieke Vastenperiode was misschien zo gek nog niet? En van de Ramadan weet ik ook dat het veel meer is dan louter afzien van voedsel tijdens bepaalde dagdelen.
Ik hoop dat u mij, en met mij al die mensen die zich in het zweet werken om een paar grammetjes af te vallen of die zich zorgen maken omtrent hun algehele gesteldheid, uitleg kunt geven.
De vraag hoe onderbroken vasten in de economie en in onze maatschappij een rol zou kunnen spelen, laat ik even liggen voor een volgende keer.
Hartelijke groet,
Raf
RE: Maastricht, 12 mei 2020
Beste Raf,
Te veel of te veel verkeerde dingen…? Veel hoeft namelijk niet per se rampzalig te zijn maar verzadiging is daarbij wel een centrale term die van belang is. En er zijn natuurlijk bepaalde kaders die we in acht dienen te nemen. In de context van leefstijl zijn dat de kaders van gezond, onbewerkt eten, welteverstaan.
Ons shopgedrag is een van de belangrijkste zelf-destructieve gedragingen ...
Veel van zulks eten (in de basis: rijk aan groenten, fruit, vlees, vis, eieren, noten en peulvruchten, goede vetten - d.w.z. échte boter van de koe en koudgeslingerde oliën - en langzame koolhydraatbronnen uit haver, groenten, peulvruchten….) zorgt voor een goed functionerend systeem dat kinderen in staat stelt te groeien en zich cognitief te ontwikkelen, op latere leeftijd zorgt het voor behoud van je stofwisseling en spiermassa.
Een leefstijl waarin overconsumptie centraal staat, met veel bewerkt eten (rijk aan suikers, alcohol, vetten en zout), pleegt op den duur een aanslag op ons lijf en onze gezondheid. We takelen sneller af, gedoemd enkele tientallen jaren in ongezondheid door te brengen, tot de dood volgt.
En dat brengt me bij Moedertje Natuur; ik ben er van overtuigd dat de aarde de draagkracht heeft om ‘veel’ mensen te dragen - of het er zoveel moeten zijn als nu is denk ik een andere discussie, doch relevant - mits onze leefgewoonten die aarde niet uitputten. Een bewuste manier van leven, waarbij we consumeren wat we nodig hebben is de enige manier waarop we kunnen voorkomen dat we de komende decennia als aarde in ‘ongezondheid’ door moeten brengen, tot de dood volgt....
Tekst loopt door onder de afbeelding
Ons shopgedrag is een van de belangrijkste zelf-destructieve gedragingen hierin. Kopen - vaak van laag-kwalitatieve goederen - uit tijdverdrijf of als hobby. Vervang het woord ‘kopen’ eens met eten, wat gebeurt er dan? Het is vrees ik een voorspeller voor wat ons te wachten staat, als we op deze voet door blijven leven.
En wees bedacht: ook de voedingsindustrie drukt een zware stempel op het verval van ons ecosysteem en dat reikt verder dan louter de intercontinentale bananentransporten. Genetische modificatie, monoculturen, bodemuitputting, erosie… het zijn zomaar enkele woorden waarop je eens zou moeten googlen; allen maken ze lokale, natuurlijke ecosystemen kapot.
...de voedingsindustrie drukt een zware stempel op het verval van ons ecosysteem...
Ik heb de hemel zelden zo lang zo helder gezien. En de media berichtten eerder over een sterke vermindering in luchtvervuiling, varierend van tussen de 20 tot 60 (!)%. Al beperkt die verbetering zich tot de ondergrens, dan nog zou dat enorm zijn! Een 20% gewichtsvermindering leidt bij mensen met overgewicht tot een verminderd risico op vroegtijdig overlijden door een hersteld metabool systeem (denk aan verbetering van de bloeddruk, -suiker, beweeglijkheid en meer)!
Zou het niet mooi zijn als we ons ecosysteem op termijn zo zouden kunnen blijven onderhouden? Zouden we Moeder Natuur daar geen plezier mee doen? Een verminderd risico op vroegtijdig sterven, door een hersteld ecosysteem?
Toch vraag ik me af of men - nu de maatregelen langzaam weer versoepelen - bereid is in een continue investering. In mijn vakgebied zie ik vaak dat, wanneer men eenmaal 5 of 10 kilo is afgevallen, het wel weer welletjes vindt en vervalt in oude gewoonten. Verkeerde gewoonten.
Wat dat betreft zou een cyclisch systeem mogelijk wonderen kunnen doen. Een dergelijke aanpak bepleit ikzelf middels het beoefenen van het inmiddels erg populaire intermittent fasting, oftewel onderbroken vasten. Hierbij beperk je de tijd waarin je eet tot binnen je ‘eetraam’. Vaak betekent dat je maar 8 u per dag hebt om te eten, waardoor je je lichaam minder lang en minder vaak belast en rust geeft om te herstellen. Tevens geef je je vetstofwisseling een boost beperk je het risico op allerlei kwalen. De meeste mensen geven aan veel bewuster keuzes te maken en makkelijker afstand te nemen van “onnodige troep”.
In mijn vakgebied zie ik vaak dat, wanneer men eenmaal 5 of 10 kilo is afgevallen, het wel weer welletjes vindt en vervalt in oude gewoonten. Verkeerde gewoonten.
Maar let op, beste Raf! Intermittent fasting is geen eenmalige fix: je doet dit 2-3 keer per jaar gedurende 8 weken. Onderbroken ‘onderbroken vasten’ zeg maar, om op termijn de eigen gezondheid beter te reguleren. Het is een manier die voor niemand vervelend is en - mede door de afwisseling - ook erg goed vol te houden is.
Tekst loopt door onder de afbeelding
En vanuit biologisch-natuurlijk perspectief is zo’n cyclisch concept niet eens zo vreemd. Je ziet dat eigenlijk in veel aspecten terugkomen: dag-en nacht wisselen elkaar af, zodat wij - mensen - ‘s nachts kunnen rusten en herstellen van de activiteiten overdag (al misbruiken we deze cyclus ook meer en meer). Voor de seizoenen geldt iets soortgelijks: dieren eten zich eind zomer en in het najaar vol om de winterperiode met minder eten toe te kunnen komen. In de sport is er iets als season en off-season; voor de continue prestatiedruk tijdens het seizoen wordt off-season gecompenseerd.
Ik ben er van overtuigd dat een dergelijke aanpak vertaald naar het grotere geheel ons verder kan helpen. Het zorgt ervoor dat de piekmomenten zich afwisselen met rust. Productie en consumptie wisselen zich af met herstel en bezinning. Herstel op micro-niveau, zodat wij allen met perioden kunnen ontsnappen aan de hectiek van het moderne leven, maar ook op macro-niveau, waardoor mens en natuur weer in balans raken. Op zichzelf staand, maar zeer zeker ook als geheel.
De vraag hoe onderbroken vasten in de economie en in onze maatschappij een rol zou kunnen spelen, laat ik even liggen voor een volgende keer.
Ik beantwoord je laatste vraag nu wellicht te vroeg. Maar wil je persoonlijke vraag niet onbeantwoord laten. Bekijk het totaalplaatje, en maak de balans eerlijk op. Je blokjes om met de kids verreken ik even met je woon-werkverkeer, dat valt nu weg (thuiswerken), maar was er voorheen wel tweemaal daags met de fiets. Dan blijft volgens mij over dat tweemaal per week meer bewegen echt niet opweegt tegen zevenmaal per week meer eten.
Enjoy Health,
The doc.
Over The doc.
Dr. Ludidi is onder andere auteur van De dr. Ludidi Vastenmethode.
Tevens coacht The doc. o.a. topsporters en BN-ers op het gebied van gezondheid.
Meer weten? www.drludidi.com.