Vanochtend om 8 uur nog in bed, krokusvakantie, vroeg Reina of ze 24 uur op de slaapkamer mocht blijven. Ze had een soort van challenge gezien op YouTube waarin een zekere Bibi dat ook gedaan had. Ik vond het een vreemd verzoek maar eigenlijk kwam het ons wel goed uit, een goede oefening in geval van.
Rosa deed natuurlijk ook mee al wist die niet helemaal waaraan.
Ontbijt op bed, daarna tekenspulletjes naar boven gebracht, speelgoed, een tafeltje en nog wat later de onvermijdelijke iPads. Tot half 12 hielden ze het vol. "Papi wat moeten we nu doen?", in haar pyjama boven aan de trap.
"Kom lekker naar beneden dames, over een uurtje moet Rosa sowieso naar het verjaardagsfeestje van Milly.
Knap gedaan schatje: 3,5 uur, maar met 12 uur slaap erbij toch 15,5 uur!"
Nee, daar wilde ze niet van weten: ze was pas om 8 uur begonnen. Geen gefoetel, ook al was ze hevig teleurgesteld. Mami kwam terug van haar Corona test. Tot aan de uitslag toch voorzichtig zijn, borrelafspraakje bij vriendin voor vanmiddag al afgezegd. Ik besloot maar beter niet naar mijn moeder te gaan, bracht Rosa naar Milly en haalde boodschappen. Mami zette de tuindeuren open voor de lente en waste de ramen, ik werkte nog een beetje en Reina speelde in de tuin met Stippeltje. En omdat het zonnetje zich steeds meer liet zien, spreidde Reina een picknicklaken uit en zo zaten we even later op het terras aan de koffie en koekjes. Nog iets later, en na een korte uitleg, snoeide ze de hortensia’s, knipte ze "oud vel" van de kronkelige kamperfoeliestammetjes terwijl ik de border aanharkte.
Samen ruimden we de winter de tuin uit.
Roosje at bij Milly waardoor wij ons kip madras konden laten smaken, Reina's lievelingseten waar Rosa van gruwt. Tegen half 8 kwam de uitslag: negatief.
Tot zover de quarantaine-challenge, morgen weer gewoon opstaan en borreltje inhalen.
